Şirazem kaydıkça...

Evet, arada kendi kendimi kaybettiğim anlar zamanlar oluyor. Kendimi bir halt sandığım zamanlar, yaptıklarımı çok önemsediğim veya bu olmuş dediğim zamanlar oluyor. İşte bu zamanlarda hep kendime bir mihenk taşı edinip toparlanıyordum. O zamanlarda kendi kendime "sen daha çırak olamamış bir meraklısın, elinde makine bazı teknikleri deniyorsun sadece." diyor, toparlanıyordum. Sonuçta fotoğraf çekmek ile fotoğraf sanatı ayrı ayrı şeyler, ben sadece kıyısından köşesinden bu işle uğraşmaktan mutlu oluyorum. Profesyonel anlamda bu yaptıklarımdan para kazanmayı, hatta çektiğim fotoğraflardan fayda sağlamayı hiç düşünmedim, düşünmeyeceğim de.

İnternette gezinir, araştırırken bir çok genç arkadaşın sayfalarına denk geliyorum. İşlerinin bir kısmı gerçekten güzel olanları var ama genelleme yapılacak olursa çoğu sıradan birbirinin kopyası gibi geliyor bana. Yani demek istediğim kendinden bir şey katılmadığında fotoğraf biraz yavan bir şey oluyor. Birçok arkadaşın bir hevesle kendilerine "fotoğrafçı" demesine içten içe içerliyordum. Ta ki şu yazıyı okuyana kadar.

Yazının aslı şurada. Bence güzel bir tespit olmuş, benim toparlayıp da söyleyemediğim, fotoğrafla geçmişimin söylemeye yetmeyeceği şeyler pek güzel toparlayıp ayarı verivermiş.

Bir de sinir olduğum bir laf daha var, "IŞIĞINIZ BOL OLSUN". Ne demek şimdi bu? Birazdan Obi-Wan Kenobi mi gelecek, ışın kılıcım nerede benim? Gerçi bu başka bir yazının ana fikri olmaya aday bir konu da neyse.

Sonuç olarak kendinizi kaybetmeden, yaptığınız işten maksimum zevk alarak alçak gönüllülüğünzü korumanız dileğiyle...

"Şimdi, 15 yaşındaki gerzek, zaten her işi kendi yapan aleti eline almış "feşın fotografır" diye geziyor."

Hmm... 15 yasindaki "cocuk" icin gerzek lafini kullanmamak lazim. Bu arkadas 15 yasindayken neler yapiyormus bir dusunsun bakalim... Fotograf bu konuda tek degil, genc neslin (20 yaş altı diyeyim, yoksa ben de gencim hala ) bize uymadigi bircok konu var. Bircok arkadasimin annesi-babasi uzun saclarina laf soylerdi ornegin. Bunun tek sebebi var: Bencillik.

Bir psikoloji profesorunun yazisini okumustum, ismi aklimda degil. Ebeveyn-cocuk arasindaki bu surtusmeyi mukemmel anlatmis. Aklimda kaldiginca aktarayim:

Ebeveyn ile cocuk arasindaki surtusmelerin iki sebebi var. Daha dogrusu ebeveynlerin cocuga kizma sebeplerini ikiye ayiriyor: Sizin begenmedikleriniz ve gercekten zararli davranislar. Ornegin cocugun sacini uzatmasi ya da ilginc giysiler giymesi aslinda zararli degildir, sadece sizi rahatsiz etmektedir. Ya da oglunuzun sizin istediginiz kizla ilgilenmeyip diger "surtuk"le ilgilenmesi de zararli degil, sadece "siz oyle istemiyorsunuz". Esrar kullanmasi ya da sigaraya baslamasi ise gercekten zararli davranislardir. Iste bu ayrimi yapabilmek lazim. Cocuk bakiminda asil basari cocugu istedigin gibi sekillendirmek degil ona ihtiyaci oldugu zamanda rehber olabilmek.

Fotografcilik ya da muzik gibi sanat dallari da boyle biraz. Zamaninda tirmalayip gercekten ugrasarak bir yerlere gelenler simdiki neslin bunlara daha rahat ulasmalarina icerliyor. 36 pozu tab ettirmek icin saatlerce ugrastigin zamanlardan nerelere geldik. Bu rahatlik biraz "simariklik" da yaratmiyor degil, ama gerzeklik farkli birsey. Ben 15 yasimda yaptiklarimi dusundukce "keske Feşın Fotografır" olsaymisim diyorum

Son birkac yildir moda sektoru 30 yas alti genc fotografcilarla daha cok calismaya basladi. Sebebi tartisilir ama simdi kalkip "ben kuvette film banyo ederdim, sen al eline makineyi şakada şukada asıl" dersem bana deli derler. Yukaridaki yaziyi yazan arkadas bardagin bos kismina bakiyor, dolu kisminda uretilen iyi fotograflarin cogalmasi var. Flickr, 500px sitelerinde o kadar cok saheser var ki toplum olarak simardik begenmiyoruz. Ansel Adams'ın büyük fotoğrafçı olmasının sebebi kendi döneminde mümkün olmayan tonlamaları yakalaması. Halbuki şu anda onun çektiğinden daha iyi fotoğraf çeken 100lerce insan var, kimse onlara dönüp bakmıyor.

Olay fotoğraf değil aslında.

Eski zaman insanı ile günümüz zamanın insanının karşılaştırılması.

Ben hayatımda ilk fotoğraf makinesi belki elime 10 küsür yaşımda aldım.

İlk bilgisayara 16-17 yaşında dokundum, kurcaladım.

5 yaşında yiğenim benim Pentax K20D yi eline alıp fotoğraf çekebiliyor (-du onu satında D7000 i eline veremiyorum, elim titriyor ) Keza bilgisayarı açıp, şifresini girip, internet exporer, youtube, ve orada favorilere eklenmiş araba yarış videolarını izleyebiliyor veya açıp oyun oynayabiliyor. Playstation 3 de boks yapıyor adam ve beni yeniyor.

Dün temelinde buna benzer bir muhabbet dönüyordu bizim iş yerinde.

Hasan abi namazında niyazında düzgün bir müslümümandır. Oğlu ise zıpır, saçları falan uzun kısaca günümüz veleti!

Bizim oğlan nasıl böyle oldu diyor niye bu kadar kopuk dinden imandan uzak falan fıstık dünya kadar şey söyledi.

Benim babam halen bana kızar neden bilgisayar kullanıyorsun diye. Ne var orda tüm gün ona bakıyorsun diye.

Benim babam 1950 doğumlu muhtemelen 2000 li yıllara kadar bilgisayar denilen icatten bi haber ben ise ekmeğimi bilgisayardan kazanan birisiyim.

Nesiller arasında uçurum oluyor, olmalı ve olacakta bu engellenemez.

Bu veya diğer arkadaşların fotoğrafçıyım diye geçinen genç lere takmasının yanlış olduğu gibi.

Kamerayı eline alanın ben fotoğrafçıyım, soyunun çekeyim tripleri atması da yanlış.

Ancak benim en tav olduğum da yıllarını bu sektöre adamış, banyosunu, hafıza kartını yutmuş ancak ona rağmen elinde hiç birşey bulunmayıpta yeni nesle çamur atan tipler varya internet köşelerinde... Bende onlara hastayım :D

Merhaba

İlk çekimlerimi SLR ile yapmıştım. Dedemden kalma. İlk filim tab ettirdiğimde yarısı ya az ya çok pozlanmıştı. Öğrenci olunca pozometre alacak parem da yoktu. Hatırlarım fotografı çekince hangi gün saat kaçta, ışın durumu nasıl ve enstantene ile diyafram nedir diye not alırdım. çıktıları alınca da poz durumunu notlarım ile karşılaştırırdım ah biraz diyaframı açsaydım filan der dururdum.

Zaman geçti amatÖr olarak yeniden uğraşıyorum. çekince gÖrebilmek güzel bir duygu. Şimdi ilk defa digital ile başlayanlara kızmanın manası yok bence. Sen nasıl diğital çekiyorsan o da çekiyor. Zamanın nimetlerinden faydalanmak lazım. Hem faydalanıp hem de faydalananlara kızmak komik geliyor.

Ben bilgi işlem uzmanıyım. Eskiden çok az kişi bilgisayar bilirken şimdi bilmeyen yok. Şimdi biraz bilgisayardan anlayan kişiler ben bilgisayarcıyım deyince ben kızmıyorum. Gülümsüyorum. Gerçek bir fotografçı bir ametÖre bence kızmamalı. Şayet on yada 20 yıl Öncesi teknikleri kulanıyor ve elin veledi yeni teknoloji ile kendinden iyi komposizyon yakalayıp çekiyor ise elin veledine değil kendine kızmalı. Niye kendini geliştiremediğine kızmalı. Dediğim gibi ben bilgi işlemciyim ve internet kafelerden çıkıp da kimse benim ekmeğimi elimden almıyor. İnternet kafedekiler benden daha çok hava atıyor olabilir kızmak sadece beni komik duruma düşürür.

Gerçek fotografçı da kendini yıl be yıl geliştirmiş ise bu kadar ametÖrün ustadı, abisi hocası olur.

Bu forumda bize bilgi veren ustalarımız, abilerimiz hocalarımız gibi.

Bir iki şey de ben yazayım..

İlk mesajda ki ana konuya katılıyorum ama bir farkla. Söylemek istediği şey şu diye düşünüyorum; Eline makine alan ve Auto moddan farklı modları bilmeyen onlarca arkadaşımız bilmem ne Photography diye sayfalar açar oldu.. Ayarı olmayan estetik açıdan ve teknik açıdan Vasat sayabileceğimiz derecede olan fotoğraflar ile beğeni alınca. Bizim nacizane bilgimiz ile ve biraz da kendimi beğenmişliğmizle ayarlayıp paylaştığımız fotoğraflar beğenilmeyince birazda kıskançlık krizleri ile yazılan yazılar bunlar.. (bence)

Tamam bizde zamanında SLR makine kullandık, ama hiç baskısını kendim yapmadım. Evet Fotoğrafçıyım, ama herşeyden önce AMATöR'üm.. Ve Amatör Fotoğrafçıyım, bu ince çizgiyi öteye hiç geçmedim, hiç bir zaman Profesyonelim demedim.. çoklarca kişi makinemi de fotoğraflarımı da Profesyonel olarak adlandırsada her zaman düzelttim Makinem orta sınıf, giriş sınıfı vs.. Aslın da profesyonel değil ben amatörüm, hobi fotoğrafçısıyım.. Her zaman böyle oldu kendi adıma.. Ve böyle anlatmaya da devam edeceğim.. Taa ki bu işle alakalı Tam zamanlı çalışmaya başlayana kadar..

Biraz agresif bir afam herhalde. İçinde bastırılmamış duygular var oda internete mi burmuş neci. Tamam şimdi adam fotoğrafçıyım desin ne olacak ki. Yani şöyle bir şey erik dese ben şeftaliyim olabilir mi? Olamaz. Bende fotoğrafçıyım demedim. SLR makine hiç kullanmadım ama filmli makine kullandım. E bütçemiz yoktu film pahalı geliyordu. Ama fotoğraf çekmeyi seviyorum. Hobi. Işığın bol olsun sözü de öylesine mutluluk dağıtmak. İnsanları mutlu etmek. Bir tabir. Orçun bey biraz sakin olun. Kime kızdınız.

Arkadaslar,konuhakkinda tamamiylekendi fikirlerimi dusunduklerimi soyledim. Eline her makina alan kisi makinesini auto bilemedin P moduna alip abaniyor deklansore. Kaldi ki konu subjektip olmasi ile beraber kimse uzerine alinmasin. Elindeki aleti objektifi tanimadan ben oldum diyen herkese biyik alti bir gulucuktur olay. Hani atarlanmis falan da degilim. Ondan sakin beyler.

İnternet denen meret sayesinde 2 cümle okuyan ben bu işin uzmanıyım diyor.Bu sadece fotoğrafçılık için değil maalesef ki tüm meslekler için geçerli