Kemal Öztürk Turkoy

Günümüz teknolojisi ile üretilen fotoğraf makineleri, çektikleri her fotoğraf için pek çok farklı bilgi kaydediyor. Bu şekilde hangi fotoğrafın nerede, ne zaman, hangi ayarlarla, hatta hangi makine ile çekildiğini hatırlamak son derece daha kolay oluyor. Ancak bu durum her zaman böyle değildi. Kodak, işte tam bu sebep yüzünden 1914 yılında "Autographic" olarak adlandıran bir fotoğraf makinesi üretmişti. Bu makinenin özelliği ise, fotoğrafçıların, çektikleri fotoğraflar üzerine bilgi eklemelerini sağlamalarıydı. Tabii ki bu bilgiler zaman ve yer olabildiği gibi, çekilen fotoğrafın imzalanmasında da kullanılabiliyordu. Başka bir deyiş ile, Autographic, dünyanın ilk EXIF datası bulunduran kamerasıydı. Kameranın arkasında bulunan küçük bir panel, kullanıcıya, negatif üzerine istediği bilgiyi ekleme imkanı sunmaktaydı. Bu iş için kullanılan aletler ise bir parça karbon kağıdı ve metal bir iğneden ibaretti. Panel birkaç saniye açık tutulduğunda, yazı, baskının kenarına işlenmekteydi. Ancak özellik zamanından ilerde olduğu için, ya da insanlar bir kalem ile fotoğrafın arkasına yazabileceklerini fark ettikleri için çok tutunamadı ve 1932 yılında Kodak bu makinenin üretimini durdurdu. Bu hareketin asıl üzücü yanı ise, fikirden tamamen vazgeçilmesi oldu. Günümüzde pek çok kişi dijital fotoğrafları tercih ediyor ve kullanıyor ancak böyle bir makine bundan 15, 20 yıl önce tekrar üretilse güzel olmaz mıydı? Şu anda bile böyle bir makine ile sevdiğiniz ve bir daha göremeyeceğiniz biri, örneğin bir konserde karşılaştığınız şarkıcı veya sokakta gördüğünüz bir ünlü, ile fotoğraf çektirdiğinizde anında imza alabilir ve bunu hiçbir uğraş olmadan fotoğrafta görebilirdiniz...