ORHAN AFACAN

BİN CANLA SEVİYORUM TÜRKİYE’Mİ- Bin canla seviyorum TÜrkiye’mi Dirilir, dirilir de ölÜrÜm ben Çok özel yaratmış Hak bedenimi Ancak TÜrkiye’mle örtÜnÜrÜm ben. Sakarya nehrinden Dicle, Fırat'a Sağanak, sağanak dökÜlÜrÜm ben. Âliyle kardeştir ökkeş, Rıfat’a Zengin nÜfus, zengin bir kÜltÜrÜm ben- İstanbul aşkıyla Fatih olurum. Dağları Çağlara götÜrÜrÜm ben Kocatepe’de mevzii bulurum ‘’Akdeniz’i ilk hedef’ ’görÜrÜm ben. SöğÜtlÜ Osman’ım, kayı boyundan Kur’an’ aşkıyla bÜyÜtÜlÜrÜm ben. Çekinmem, korkmam en kötÜ oyundan DÜşmanın gözÜnde iz sÜrÜrÜm ben Toprağa tohumdur alın terlerim— Zemzem kadar bereketli, gÜrÜm ben ResulÜn ‘’aguşâ€™ aÇtığı askerim Ezelden beridir hÜr, özgÜrÜm ben... Dört mevsimde ÇiÇek acar bahÇemde Dostluğa, sevgiye gömÜlÜrÜm ben. Laz,KÜrt,İstanbul kokusu lehÇemde Aruz, aruz kalbe örÜlÜrÜm ben Cephede kahraman, devlette memur Okulda öğrenci görÜlÜrÜm ben Çalışmamla olur vatanım mamur Takdirde edilir, övÜlÜrÜm ben. Misafir perverim, ikramım boldur Bir lokma ekmeği bölÜşÜrÜm ben. Mevlana’yla, Yunus gittiğim yoldur. Yaratılmışı hep hoşgörÜmÜm ben ORHAN AFACAN