Cem Merhaba; Tam yatacaktım ve uyku müziği açmak üzereydim bir bakayım dedim siteye ve sorunu görünce cevap yazmadan yatmayayım dedim. Uykusuz kaldım yine. Sabit odaklı lenslerde f1.2, f1.4, f1.8 ve değişken odaklı dediğimiz zoomlarda ise genelde f2.8 diyafram açıklığı düşük ışık koşullarında inanılmaz avantaj sağlayan mühendislik harikası lenslerdir. örnekle açıklayalım. Nikon AF-S 18-200 mm f3.5-5.6 VR zoom lensle çekim yaptığını düşün. Kadrajını 200 mm de olacak şekilde ayarlayıp, Işığı ölçtün ve perde hızı 1/8 ve diyafram f5.6 verdi. çünkü 200 mm de f5.6 vermek zorunda. Sehpa yok, elde çekim için lensteki VR bile 1/8 perde hızı için bir risktir. İşte elinde f2.8 gibi bir hızlı lens olsaydı. Diyaframı f2.8' e getirir ve 5.6 diyaframdan 2.8' e gelinceye (ilk önce f4,2 sonra f3.5 ve son f2.8 toplamda 3 stop) kadar olan 3 stop'u perde hızına kullanarak (pozometreyi hatırla perde hızı ve diyafram ters orantılıdır. Biri artarken diğeri azalmak zorundadır) perde hızını yükseltebilirdin. Yani perde hızını 1/8' den 3 stop arttırırsak 1. stop 1/10, 2. stop 1/13 ve 3. stop 1/15 olurdu ki bu ise elde çekimde VR li lenslerle korkmadan çekebileceğin bir değerdir. Hatta benim için lenste VR yoksa bile denenebilir bir perde hızı. Ayrıca f2.8 lenslerin verdiği kontrast ve ışık geçirgenliği nedeniyle kullanıldığı gövdedeki sensörün herbir pixel'ini mükemmel bir şekilde ışığa doyurur. Hemen diyeceksin ki; ISO ile neden oynamıyoruz. Düşük ışık koşullarında bu benim uyguladığım ve sizlere de tavsiye ettiğim bir prensiptir ve ISO mümkün mertebe çok arttırılmamalıdır. Yani düşük ISO değerlerinde max 400'e kadar denemeler yapıldıktan sonra en son çare yüksek ISO'larda çalışmak olmalı. Anlatabildim mi Cem? Selamlar,