Liderlik Tablosu

Merhaba, Arkadaşlar; Mehmet hocamızın tavsiye ettiği gibi aşağıdaki linkte Nikon lenslerde olan VR sisteminin çalışma prensibi yer almaktadır. özellikle Fig 3 deki kısa klibi izlemenizi tavsiye ederim. Bu kısa klipte; Sehprada yapılan seri çekimlerde neden kareler arasında mikron farklı kareler çekilebileceğini anlayabilirsiniz http://www.nikon.com/about/technology/rd/core/software/vr_e/index.htm Selamlar,

Canon bunu hep yapıyor ama tüketici de hep Canon'a gidiyor. Daha önce tanıdığım bir kişi Nikon D90 sahibi olarak bir kursa gidiyor. Kursu veren hoca ve kursa katılanların çoğu FANATİK Canoncu. Tanıdığım kişi; Başlarda ve sürekli olarak kameramın markasını bile söylemeye çekiniyordum demişti. Bu kadar Fanatizm bence gereksiz. Birde fanatizm yaptıkları markanın onlara yaptığı muameleye bakıp görebilseler. Neyse canım para onların ne isterseler yapabilirler. Aslında başka bir konu daha var. Arka LCD koruma kapağı Nikonda neredeyse tüm modellerde var ama bildiğim kadarıyla Canon da en üst pro gövdelerde bile yok. Nikon, kullanıcısını daha çok yönden düşünen bir firma. Lens uyumu konusunda Canon'u zaten hiç konuşmayalım ama çoğunluk yine de Canon diyor. İşte anlamakta zorlandığım nokta bu. Yani sana işkence çektiren bir markaya körü körüne sadık olmak niye? 7 Mart 1992 yılında Zenith 12 XP kameradan, Nikon FA bulamadığım için Canon A-1 modelini almak zorunda kalmıştım. 1996 Yılına kadar Canon A-1 kullandım ve 1996 Yılında 2. el Nikon FA aldım ve kamera 2. el olduğu için deneme çekimleri yaptım. Filmleri banyo ettirip, baskı yaptırdığım zaman 4 yıl boyunca Canon A-1 ile çektiğim fotoğraflara çok üzüldüm. Ayrıca bu Nikon FA' yı Antalya Dedeman otelin havuzunda fotoğraf çektikten sonra çantama koyup çantamı açık unuttuğum için mermer zemine çakıldı ve ISO ayarlama kadranı yamuldu. Bu halde bile İstanbul'a da cayır cayır fotoğraf çekerek geldim. Canon A-1 olsaydı herhalde darmadağın olurdu. İşin biraz da mühendislik yönünden bahsedelim. Nikon FA modeli, 1 veya 2 tane LR 44 denen saat pili ile çalışıyor ve Canon A-1 ise kalem pilin yarısı kadar olan bir pille. Bu ne demek diyeceksiniz. Nikon kameranın tüm güç tüketimini 2 saat piliyle çözerken Canon kazık kadar bir pille aynı işi çözmüştü. Mesela Nikon FA'da diyafram değerini pil harcamadan, lensin üzerindeki ayarlanmış diyafram değerini optik olarak vizöre aktaran bir sistem vardı. Canon ise diyaframı vizörde pil harcayarak gösterebiliyordu. Ayrıca o zamanlar Canon lensleri eğer diyafram üzerindeki otomatik diyaframı gösteren A (Auto) almazsanız ve unutursanız, kamera sizi hiçbir şekilde uyarmıyordu ve çektiğiniz fotoğrafta diyafram değeri hatalı oluyordu ama Nikonda diyaframı en büyük diyafram değerine bıraktığınızda, tüm diyafram değerlerini otomatik olarak alabiliyordu. Diyelim ki diyaframı en büyük değere getirmediniz, bu sefer vizördeki mini LCD' de size hata mesajı vererek boş yere film harcamanıza engel oluyordu. Sözü çok uzattım. Nikon, her zaman mühendisliği ile onu anlayabilen insanları şaşırtmaya devam edecek.

Mehmet beyin yorumunun bir kısmına katılıyorum. yani d90 ile d5100 arasında teknolojik olarak d5100 öndedir. ama segment olayına bakarsanız yine Mehmet Beyin d7000 ve d300 yorumundaki gibi. D5100 daha giriş seviyesi, d90 daha üst (daha ağır, gövde motoru olan) bir makinedir. (ha bu arada bu segment olayı bana sorarsanız full frame haricinde, makine boyutu ve ağırılığından ibaret .) yani d300 daha büyük. daha ağır bir makine, ama daha eski teknoloji. bence bunlar arasında seçim yaparken biraz ihtiyaca göre seçim yapılmalı diye düşünüyorum. her zaman söylediğim gibi hobi amaçlı bir makine ise, çok para vermeden çok temiz ikinci el makine veya en ucuzu, en mantıklısı, ama ileri yönelik fotoğrafı ve tekniği geliştirme hedefleniyorsa, yani bir anlamda ekipmana ileride daha çok yatırım yapılacaksa, şayet kullanıcı acemi ise acemiliği atmak için başlangıçta yine en ucuzu ve ikinci eli seçilmeli, şayet acemi değilse (ki acemi değilse bize soracağını da pek sanmıyorum.) uzun süre body değiştirilmemesi, lense yatırım yapılması için uzun süreli iyi bir body seçilmeli. nacizane tavsiyem fotoğrafı geçici bir heves olmadan uzun süre düşünüyorsanız, (foto çalışma hedefiniz de önemli) nispeten düşük fiyatlarla çıkan d600 gibi full frame makinelerde çıkmışken, d7000 gibi dx makinelerin sıfır fiyatlarının düşeceği noktasındadır. bence seçeceğiniz makineyi elinize alıp kurcalayın, ölçün, tartın, deneme çekimleri yapın. teknik karşılaştırma olarak ise http://www.imaging-resource.com/IMCOMP/COMPS01.HTM linkinden istediğiniz makineleri ve fotoğraflarını kıyaslayın. yüksek iso başarımı,makro, keskinlik kıyaslamaları önemli olup , linkteki örnek fotolardan yapabilirsiniz.

Bence 5DMarkIII'ü Nikon D800'e bir cevap olarak değerlendirmemek lazım. En azından ben öyle görmüyorum. Bugün artık 10-16mpiksel makinalar ve kaliteli lenslerle 1-2metrelik baskı alınabilecek fotoğraflar çekilebilmektedir. Dolayısı ile Canon mpiksel yarışına katılmak yerine özellik geliştirmeyi tercih etmiştir. çünkü bugün Nikon D800 alan bir kullanıcı bu makinayi birkaç yüz adet fotoğraf çekmek için değil binlerce fotoğraf çekmek için alacaktır. Bir düşünün 36mpiksel jpg fotoğraf 20-30mb olacak iken, 22mpiksel fotoğraf 5-10mb olacaktır. Bilgisayarda aynı anda birkaç fotoğraf ile çalıştığınızı düşünün sonra da. Ve ayrıvca özellikle profeysonel kullancıların jpg değil tiff olarak dosyaları photoshopta işleyeceğini düşünürseniz mevcut bilgisayar sistemleri yeterli gelmeyecek çok daha hızlı ve güçlü bilgisayar sistemlerine ihtiyaç duyacaktır. Yani bu, nikon d800 kullanıcılarına ayrıca ek bir maliyet daha yükleyecektir. Dolayısı ile ben Canon'un tercihini doğru yönde kullandığını düşünmekteyim ki artık 22mpiksel bir fotoğrafı herhalde istediğimiz ölçüde basamayacağımızı kimse söyleyemez. Yüksek mpiksel fotoğraf makinasının işlemcisine bile yük getirmektedir. Nitekim nikon d800 ile saniyede 4 kare fotoğraf çekilebilir iken Canon 5DMarkIII ile saniyede 6 kare fotoğraf çekilebilmektedir. Bu husus bile özellikle spor, ve aksiyon fotoğrafçılarının en çok tercih edeceği bir özelliktir.